Proprium – liturgiske elementy

jatšowny cas wjasela – liturgiska barwa: cerwjena

Gronko tyźenja: Zach 4

Wóno se njedej staś daniž pśez wójnstwo daniž pśez móc, ale pśez mójogo Ducha, źejo Kněz cebaot.^Zach 4,6
 

Prjatkaŕske teksty

Z dolnoserbskeje Biblije wót lěta 1868:

VI Hef 4,(1–6)11–15(16)

Jezus ¹¹jo někotarych dał k pósołam, někotarych pak k profetam, někotarych k ewangelistam, a někotarych k pastyrjam a k wucabnikam,
¹²aby te swěte pśigótowane byli k statku słužby, k stwarjenju Kristusowego śěła.
¹³Až my wšykne tam pśiźomy k wobjadnosći wěry a wuznaśa Syna Bóžego, k dopołnjonemu cłowjekoju, za měru dopołnjoneje Kristusoweje dłoni.
¹⁴Aby my wěcej źiśi njebyli, kenž se daju chwjaś a kólebaś wót kuždego wětša wucby, pśez pśepasnosć cłowjekow a šuźenje, z kótarymž wóni nas kšajźojski zawjeduju.
¹⁵Dejali pak za wěrnosću stojaś w lubosći a rosć we wšyknom k tomu, kótaryž głowa jo, to jo Kristus,
¹⁶z kótaregož cełe śěło jo gromadu zwězany a stajony pśez wšykne zwiski. Tak rosćo śěło w lubosći. ^{Hef 4,11–16 [h]}

➚ teke dolnoserbska Biblija wót lěta 1868: Hef 4

Kjarliž tyźenja

(EG 129)

Psalm tyźenja: Ps 118

²⁴To jo ten źeń, kótaryž Kněz wugótujo; wjaselmy se, a buźmy wjasołe na njom.
²⁵Och Kněžo, pomogaj, och Kněžo, daj se derje raźiś.
²⁶Chwalony buź ten, kenž pśiźo w Knězowem mjenju! My žognujomy was, kenž wy z Knězowego domu sćo.
²⁷Ten Kněz jo Bog, kenž nas wuswětlijo. Wupyšniśo swěźenje z lebinami, až k  rogam hołtarja.
²⁸Ty sy mój Bog, a ja se tebje źěkuju; mój Bog, ja cu śi cesćiś.
²⁹Źěkujśo se Bogu Knězoju; pśeto wón jo lubosny, a jogo dobroś trajo nimjernje. ^{Ps 118,24–29 [h]}

➚ teke dolnoserbska Biblija wót lěta 1868: Ps 118,24–29

Cytanje ze Starego testamenta: 4 Mojz

➚ Z dolnoserbskeje Biblije wót lěta 1868: 4 Mojz 11,11–12.14–17.24–25(26–30)

Epistola: 1 Kor 12

Z: Dolnoserbske perikopy. Wudawaŕka: Madlena Norberg. Chóśebuz: Źěłowa kupka Dolnoserbske perikopy 2011:

⁴Wšake su dary; ale jaden samy jo Duch.
⁵A su wšake słužby; ale jaden samy Kněz.
⁶A su wšake mócy; ale jaden samy Bog, kenž wšykno we wšyknom wucynijo.
⁷Kuždemu zjawijo se Duch ku gromadnemu wužytku.
⁸Jadnomu jo dane pśez Ducha, powědaś wo mudrosći; drugemu jo dane, powědaś wo wuznaśu, za tym samym Duchom;
⁹drugemu jo wěra dana, pśez togo samego Ducha; zasej drugemu ten dar wugójenja, w tom samem Duchu;
¹⁰drugemu pak móc, źiwy cyniś; drugemu profetiske słowa; drugemu, až móžo rozeznawaś tych duchow; drugemu powědaś ze wšakimi jězykami; drugemu pak wukładanje gronow.
¹¹To wšykno pak cyni ten jaden samy Duch, a pśiźělijo kuždemu to swójo, ako wón co. ^{1 Kor 12,4–11[ P]}

➚ teke dolnoserbska Biblija wót lěta 1868: 1 Kor 12,4–11

Haleluja werš: Ps 104

Ty wusćeloš twój dych, tak wóni se stwóriju, a ty wótnowijoš naglěd teje zemje. ^{Ps 104,30}

Ewangelium: Jan 20

Z: Dolnoserbske perikopy. Wudawaŕka: Madlena Norberg. Chóśebuz: Źěłowa kupka Dolnoserbske perikopy 2011:

¹⁹Na wjacor prědnego dnja tyźenja, ako běchu wukniki zgromaźone a źurja zamknjone, bójazni dla pśed Žydami, pśiźe Jezus a stupi dosrjejźa nich a źejo k nim: „Měr buź z wami!“
²⁰A to gronjecy, pokaza jim swójej ruce a swój bok. Ga wjaselachu se wukniki, až Kněza wiźechu.
²¹A Jezus źašo zasej k nim: „Měr buź z wami! Tak ako mój Wóśc jo mě pósłał, tak sćelu ja tež was.“
²²A to gronjecy, dunu na nich a źejo k nim: „Wzejśo togo swětego Ducha!
²³Kótarymž wy grěchy wódajośo, tym su wódane; a kótarymž wy je zdźaržyjośo, tym su zdźaržane.“ ^{Jan 20,19–23 [P]}

➚ teke dolnoserbska Biblija wót lěta 1868: Jan 20,19–23

Proprium na drugi swětkowny swěžeń ako pdf-dataja